Reni Jusis i Tomasz Makowiecki

Reni Jusis i Tomasz Makowiecki są parą od 2007 r. a ślub wzięli w sierpniu 2008.

Biografia Reni

Reni Jusis, właściwie Renata Jusis (ur. 29 marca 1974 w Koninie) – polska wokalistka, autorka tekstów, muzyki i producentka nagrań.

Początki kariery
Reni Jusis dorastała w Mielnie, występując na scenie od najmłodszych lat – jej pierwszym sukcesem było wygranie wakacyjnego konkursu piosenki.

W wieku siedmiu lat zaczęła naukę w Zespole Szkół Muzycznych imienia Grażyny Bacewicz w Koszalinie w klasie fortepianu. W 1993 roku występowała na scenie Bałtyckiego Teatru Dramatycznego w Koszalinie w musicalu Fatamorgana, do którego muzykę napisał jej kolega ze szkoły Adam Sztaba. To wtedy jej osoba przykuła uwagę producenta oraz późniejszego rapera Yaro. Yaro zaproponował wokalistce śpiewanie chórków w jego rockowym zespole, aby później ruszyć z nią w trasę koncertową. Ostatecznie Yaro zmienił skład i styl grupy. Rozpoczął tworzenie muzyki rapowej, w której Jusis śpiewała refreny w jego utworach. Reni i Yaro zostali także prywatnie parą.

Otwierali koncerty Liroya, dzięki któremu poznali światowej sławy polskiego jazzmana Michała Urbaniaka, który otoczył parę opieką artystyczną. Wspólnie stworzyli kilka utworów, ale nigdy nie zostały opublikowane. Urbaniak polecił jednak Jusis polskim wytwórniom muzycznym, która wkrótce podpisała kontrakt płytowy z wytwórnią Pomaton EMI. W 1997 roku ukazała się płyta Yaro z chórkami Reni Yazzda, która przyniosła przebój Rowery dwa. Rok później Reni obroniła dyplom na Wydziale Dyrygentury Chóralnej, Edukacji Muzycznej i Muzyki Kościelnej Akademii Muzycznej w Poznaniu.

Solowy debiut (1998-2000)
W 1998 w sprzedaży pojawił się pierwszy, współtworzony przez Yaro album solowy Reni Jusis Zakręcona. Album wypełniła mieszanka muzyki r&b, funk i hip-hopu. Większość muzyki i tekstów wokalistka napisała wspólnie z Yaro.

W 1999 album Zakręcona zdobył trzy nagrody polskiego przemysłu fonograficznego Fryderyki w kategoriach: Debiut roku, Przebój roku oraz Album roku rap/hip-hop[potrzebne źródło]. Pomimo wielkiego sukcesu konflikty na tle artystycznym i prywatnym doprowadziły do zakończenia współpracy Yaro z Reni oraz do rozpadu ich związku.

Drugi album Era Renifera z 1999 roku, utrzymany był w podobnej stylistyce co debiutancka płyta, zawierał jednak dodatkowo elementy muzyki reggae. Wokalistka samodzielnie wyprodukowała i niemal w całości napisała oraz skomponowała cały materiał. Największym powodzeniem cieszył się cover hitu formacji 10CC Deadlock Holiday, nagrany przez Reni jako Dreadlock Holiday.

Muzyczna metamorfoza (2001-2004)
Kolejny album Elektrenika ukazał się po dwuletniej przerwie i stanowił zwrot w dotychczasowym brzmieniu muzyki Reni Jusis – teraz była to elektroniczna muzyka dance osadzona w klimacie klubowych rytmów, jak 2-step oraz house, inspirowana m.in. muzyką z lat 80. Prawie wszystkie teksty były autorstwa Jusis, podobnie jak połowa kompozycji – drugą połowę skomponowała wspólnie z Michałem Przytułą, który także wyprodukował razem z nią cały album. Przytuła pracował już z Jusis nad jej wcześniejszymi płytami jako realizator dźwięku.

„Elektrenika” była promowana trasą koncertową pod nazwą „Electrenic Night”[potrzebne źródło], co pomogło jej w zdobyciu popularności wśród fanów muzyki klubowej. Album przyniósł dwa przeboje, Nic o mnie nie wiecie oraz Nigdy ciebie nie zapomnę (znany na płycie jako Jakby przez sen).

Czwarty album „Trans Misja”, wydany po kolejnej dwuletniej przerwie w 2003 roku, kontynuował drogę obraną na poprzednim wydawnictwie, ale oferował już nieco inną stylistykę – utwory utrzymane w stylu electro-popu. I tym razem Reni Jusis wyprodukowała i skomponowała większość materiału samodzielnie, tworząc także prawie wszystkie teksty z albumu. Michał Przytuła pozostał przy realizacji dźwięku oraz objął wówczas funkcję menedżera wokalistki.

Z płyty „Trans Misja” pochodzą trzy przeboje Jusis: Kiedyś cię znajdę, Ostatni raz (nim zniknę) oraz It’s Not Enough. Wokalistka promowała album trasą koncertową Top Secret Tour[potrzebne źródło]. Trans Misja otrzymała statuetkę Fryderyka w kategorii: Album roku Dance/elektronika/muzyka klubowa w 2004 roku[potrzebne źródło].

Klubowa ikona (2005-2007)
Na piąty album Reni Jusis, zatytułowany Magnes fani musieli czekać trzy lata, do 2006 roku. W międzyczasie Reni rozstała się ze swoją macierzystą wytwórnią płytową i założyła własną, o nazwie Pink Pong Records, z dystrybucją Universal Music Polska[potrzebne źródło]. Firma Pomaton EMI na pożegnanie wydała w 2006 roku pięciopłytowy box Dyskografia zawierający wszystkie cztery albumy oraz wydaną po raz pierwszy płytę DVD z jej wszystkimi solowymi klipami[potrzebne źródło].

Album Magnes został wyprodukowany i niemal w całości skomponowany wspólnie przez Jusis i Przytułę (jako Mic Microphone). Wokalistka napisała także prawie wszystkie teksty. Pierwszy singiel promujący album, czyli Kilka prostych prawd, ukazał się dziewięć miesięcy przed jego wydaniem, jeszcze w 2005 roku. Utrzymany w stylu electro-pop utwór mylnie sygnalizował, że brzmienie nowego materiału będzie takie jak na wcześniejszej płycie. Magnes okazał się bowiem albumem w stylistyce electro-dance, na którym wszystkie piosenki połączono w jeden nieprzerwany klubowy set. Album ugruntował pozycję Reni Jusis jako ikony muzyki klubowej[potrzebne źródło].

Premierze albumu towarzyszył drugi singiel, z tytułowym przebojem Magnes. Oprócz siedmiu premierowych utworów na płycie znalazły się także nowe wersje trzech starszych utworów wokalistki: Leniviec, Nigdy ciebie nie zapomnę (jako How Can I Ever Forget You) i Kto pokocha (jako Single Bite Lover) oraz remiksy pierwszych dwóch singli. Płytę promowały ponadto single Mixtura oraz Niemy krzyk.

W listopadzie 2006 roku w warszawskim Centrum Olimpijskim odbył się[potrzebne źródło] kwadrofoniczny koncert artystki, promujący specjalną czteropłytową edycję albumu Magnes, zawierającą dodatkowo wszystkie promujące go maxi-single i teledyski.

Magnes przyniósł Reni Jusis w 2007 roku kolejną statuetkę Fryderyka w kategorii: Album roku muzyka klubowa[potrzebne źródło]. Dopiero rok po premierze albumu jego promocję wsparto klubową trasą koncertową „Magnes Tour”, która trwała do końca lipca 2007 roku. Trasę promował premierowy singiel Motyle. Utwór ten, pod pierwszym tytułem Schowajmy się przed światem, był zgłoszony do konkursu „Premiery” Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu, jednak ostatecznie trafił tam jedynie na listę rezerwową[potrzebne źródło]. Później pod zmienionym tytułem Motyle startował w polskich preselekcjach do konkursu „Bursztynowy słowik” międzynarodowego festiwalu piosenki Sopot Festival.

Akustyczny zwrot (2008-2010)
Po blisko dwuletniej przerwie Reni Jusis zapowiedziała wydanie płyty z muzyką akustyczną, zatytułowaną „Iluzjon cz. I”. Nowy projekt stanowił nie tylko stylistyczny zwrot w karierze wokalistki, ale także w sposobie koncertowania, ponieważ tym razem artystka zamiast trasy klubowej planowała trasę po starych kinach, w nawiązaniu do tytułu płyty. Jusis tłumaczyła nagły zwrot stylistyczny powrotem do swoich pierwszych fascynacji muzycznych: „Największe wrażenie ze wszystkich zrobił na mnie występ „Soyki & Yaniny”. To po tym właśnie koncercie zaczęłam marzyć o własnej karierze muzycznej i stworzeniu zespołu składającego się z wybitnych instrumentalistów. Dopiero dzisiaj, po dziesięciu latach od mojego debiutu jestem gotowa podjąć to wyzwanie” – wyznała w jednym z wywiadów wokalistka. Album trafił na rynek w 2009 roku, nakładem nowej własnej wytwórni płytowej artystki, Amfibia Records. Promował go singiel A mogło być tak pięknie. Album uświetniły trzy duety: ze Stanisławem Sojką, z Gabą Kulką oraz z Tomkiem Makowieckim. Album ten uzyskał nominację do Fryderyka w kategorii: Album roku piosenka poetycka[1].

Podczas prac nad tym materiałem 8 sierpnia 2008 roku w Konstancinie wokalistka wyszła za mąż za wokalistę i kompozytora Tomka Makowieckiego[2]. 1 stycznia 2010 roku urodził się ich syn, Teofil. A 5 lutego 2012 roku córka Gaja.

W 2009 roku podczas Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu, w koncercie „Superduety” artystka wystąpiła wspólnie z zespołem Skaldowie. Przedstawiła tam ponadto akustyczną wersję przeboju „Kiedyś Cię znajdę”.

W 2010 roku Jusis nagrała utwór „Twoją wiarę mam”, do polskiej wersji animowanego filmu z wytwórni Walta Disneya, Dzwoneczek i uczynne wróżki.

W tym samym roku na albumie grupy Miss Polski „Fitness”, zaśpiewała gościnnie w utworze „Specjaliści w nocy”. Nagrała ponadto duet z aktorem Lesławem Żurkiem „Tęsknię”, który trafił na charytatywny album „Ladies And Gentlemen 2011″, zawierający duety gwiazd muzyki z gwiazdami filmu.

W 2013 została Kobietą Dekady „Glamour”[3].

Działalność pozamuzyczna
Na początku 2011 roku na polski rynek trafiła gra komputerowa „Test Drive Unlimited 2″, dubbingowana przez Reni Jusis, wspólnie z Maciejem Maleńczukiem.

Pod koniec tego samego roku na rynek trafiła książka autostwa Reni Jusis i Magdy Targosz, „Poradnik dla zielonych rodziców”, przedstawiająca metody wychowywania dzieci w zgodzie z ekologią. Książka była podsumowaniem ich autorskiego cyklu „Ekomama”, prezentowanego w programie „Dzień Dobry TVN” stacji TVN, od września 2010 roku.

Dyskografia

Albumy studyjne

Single

Występy gościnne

• Yaro
  • 1997 Jazzda

• Thinkadelic
  • 1998 Lek

• JedenSiedem
  • 2000 Wielka niewiadoma

• Sidney Polak
  • 2005 Stop Global Experiment

• Lesław Żurek
  • 2011 Tęsknię

Ścieżki dźwiękowe

• 2004 Kiedyś cię znajdę w Nigdy w życiu
• 2005 Kiedyś cię znajdę w Magda M.
• 2006 Nic o mnie nie wiecie w Magda M.
• 2006 Kto pokocha w Tylko mnie kochaj
• 2010 Twoją wiarę mam w Dzwoneczek i uczynne wróżki

źródło: Wikipedia (autorzy, na licencji CC-BY-SA 3.0)

Biografia Tomasza

Tomasz Makowiecki (ur. 10 czerwca 1983 w Gdyni) – polski muzyk, kompozytor, wokalista i autor tekstów. Tomasz Makowiecki pewną popularność zyskał w 2002 roku za sprawą polskiej adaptacji talent show „Idol” w którym zajął 5. miejsce. W efekcie Makowiecki podpisał kontrakt fonograficzny z krajowym oddziałem BMG. Jeszcze w 2002 roku do sprzedaży trafił debiut piosenkarza zatytułowany Makowiecki Band. Muzyk stanął także na czele zespołu sygnowanego tą samą nazwą. W 2005 roku ukazał się kolejny album formacji pt. Piosenki na NIE. Dwa lata później został wydany, już pod imieniem i nazwiskiem piosenkarza, album zatytułowany Ostatnie wspólne zdjęcie.

W 2008 roku Makowiecki wraz z muzykami zespołu Myslovitz utworzył grupę pod nazwą NO! NO! NO!. Debiutancki album zespołu pod tą samą nazwą ukazał się w 2010 roku. Wraz z NO! NO! NO! Makowiecki uzyskał rok później dwie nominacje do nagrody polskiego przemysłu fonograficznego Fryderyka. Dwa lata później muzyk powrócił do solowej działalności artystycznej. Pierwszy, po siedmioletniej przerwie album Makowieckiego zatytułowany Moizm ukazał się w 2013 roku.

Jest synem Lecha, wokalisty i założyciela grupy Zayazd, oraz Bożeny, wokalistki zespołu. W 2008 roku ożenił się z piosenkarką Reni Jusis z którą ma dwoje dzieci[1].

Dyskografia

Albumy

Single

Gościnnie

źródło: Wikipedia (autorzy, na licencji CC-BY-SA 3.0)