Ania i Paweł są parą od 2002 r. Poznali się przy okazji pierwszej edycji Idola.
– Józek bardzo często zarzuca mi, że w związku jestem nieobecna – mówi. Czym to się objawia? – Niby siedzę obok, ale myślami jestem gdzieś indziej, zawieszam się w swoim świecie. Daję mu za to dużo wolności, jestem tolerancyjna, niezaborcza. Tyle że Józek aż tyle przestrzeni nie potrzebuje, wolałby widzieć mnie bardziej zaangażowaną – mówi w wywiadzie dla Twojego Stylu.
Anka wydała mi się zamknięta w sobie, dumna i harda, co spowodowało, że od razu chciałem ją poznać! – wspomina Paweł Jóźwicki. Ania Dąbrowska startowała w telewizyjnym „Idolu”. To było 10 lat temu. – Miała też niesamowity głos, ale dziewczyn z niesamowitym głosem jest na pęczki – dodaje Józek. Zobaczył ją na ekranie i błyskawicznie zorganizował warsztaty dla uczestników programu, bo wiedział, że Ania na nich będzie. Natychmiast zostali parą. W pracy i życiu. Początki? Koszmar. Nieustanne kłótnie. On trzaska drzwiami. Ona non stop płacze. On przeprasza. Zgoda jest, ale na krótko. – O tę samą rzecz potrafimy się kłócić sto razy. Jesteśmy wyjątkowo odporni na siebie – wyjaśnia Józek. – Mam mnóstwo powodów, by się wściekać na Józka. On zawsze służy dobrymi radami, których nie znoszę! Do tego nie może znieść mojego gustu. Ja jestem zwykłą popową dziewczyną, którą on przez lata próbował na siłę naginać do swojego wyobrażenia. Od początku wiedziałam, że łatwo nie będzie. To choleryk. Musiałam walczyć o siebie. I nadal to robię. Spędzamy z sobą całe dnie, ale w naszym związku nie ma domowego ciepełka, kapci ani oglądania telewizji. Nie grozi nam, że staniemy się niczym brat i siostra – dodaje. Józek złości się, że Ania ma słomiany zapał i niczego nie doprowadza do końca. I że nie okazuje uczuć. Za to podoba mu się, że Ania nie wykorzystuje swojej pozycji ani nie gwiazdorzy.
Z powodu muzycznej niezgodności charakterów ustalili zasadę: w domu nie rozmawiają o muzyce. – Gdy robi się ciężko, straszę go, że zerwę wszystkie kontrakty, zbiorę manatki i znajdę sobie nowego menedżera – przyznaje Ania. – Rzeczywiście, przed wydaniem ostatniej płyty Anki „Bawię się świetnie” zastanawiałem się, czy nie będzie lepiej, gdyby zajął się nią ktoś inny – potwierdza Józek. W historii ich związku jest kilka rozstań. Idą jednak do przodu. Mają dwuletniego syna Stasia, wiosną przyjedzie na świat ich drugie dziecko. – Jestem maksymalnie skupiony na Staśku. Kiedy odkryłem, że kręci go zamykający się szlaban, codziennie przed pracą jeździłem z nim na przejazd kolejowy i gapiliśmy się na ten szlaban. Anka jest od edukacji, ja od spełniania życzeń – mówi Józek. Przyznaje, że Ania i ich syn bardzo go zmienili. – Złagodniałem. Nie wydzieram się na wszystkich dookoła, tylko na niektórych. Nie jestem już tym samym gościem co kiedyś – śmieje się Józek. I dziwi go, że Anka potrzebuje przestrzeni. Marzy o wyjeździe na wakacje z przyjaciółką, bez niego, bez dziecka. A on nie wyobraża sobie, żeby miał gdzieś pojechać sam. – Samotność jest interesująca artystycznie! Chociaż jak zostaję sama na dwa dni, to zaczynam wariować – mówi Anka. Nie mają ślubu, ale wiedzą, że to związek na całe życie. – Kredyt na mieszkanie łączy trwalej niż małżeńska przysięga! Wiem, to mało romantyczne, ale gdy kupiliśmy dom, uświadomiłam sobie, że czas swobodnego randkowania dobiegł końca – śmieje się Ania. Józek robi jej czasem wyrzuty, że za dużo wydaje. – Uważam to za kompletnie niestosowne, ale nie mogę go tego oduczyć! Józek jest oszczędniejszy niż ja, może dlatego, że zdążył się już nacieszyć pieniędzmi – ripostuje Ania.
– Brakuje mi w naszym związku komplementów – przyznaje Józek. – Anka nie potrafi przyjmować pochwał. Wiele osób, które poznały Ankę, uważa ją za naburmuszoną pannę. Nie jestem zwolennikiem głaskania z byle powodu, ale przez te wszystkie lata nazbierało mi się sporo powodów, by być z niej dumnym. Nie mogę jej tego powiedzieć, bo umarłaby ze wstydu. Strasznie mnie wkurza ta dziewczyna…
źródło: elle.pl
Biografia Ani
Anna Monika Dąbrowska, znana też jako Ania (ur. 7 stycznia 1981 w Chełmie) – polska wokalistka wykonująca muzykę z pogranicza popu i soulu, a także osobowość telewizyjna. Członkini Akademii Fonograficznej ZPAV[1].
Ania zadebiutowała w 2004 roku albumem Samotność po zmierzchu, który zdobył wysokie uznanie krytyki i publiczności. Wydawnictwo Kilka historii na ten sam temat z 2006 roku było pierwszym albumem piosenkarki nawiązującym do tradycji polskiej muzyki lat 60.[2] Styl retro stał się znakiem rozpoznawczym jej twórczości. Ania wydała dotąd cztery albumy, z których większość uzyskała status platynowej płyty. Jest jedną z najpopularniejszych polskich piosenkarek, a także jedną z najczęściej nominowanych artystek do Nagrody Muzycznej Fryderyk[3]. Łączna sprzedaż jej płyt w Polsce przekroczyła liczbę 200 tys. egzemplarzy[4].
W 2011 roku wraz z Katarzyną “Kayah” Rooijens, Andrzejem Piasecznym i Adamem “Nergalem” Darskim objęła funkcję jurora w programie The Voice of Poland, którego premiera odbyła się we wrześniu tego samego roku na antenie stacji telewizyjnej TVP2[5].
Ania rozpoczęła edukację muzyczną jako nastolatka. Będąc w liceum, uczyła się jednocześnie w szkole muzycznej w klasie kontrabasu[6]. Przez pewien okres grała również na gitarze basowej. Była wokalistką zespołu 4 Pory Roku, z którym brała udział w konkursach muzycznych. Występowała m.in. na Festiwalu Poezji Śpiewanej i Festiwalu Piosenki Francuskiej.
Pierwszy raz szerszej publiczności pokazała się w 2002 roku w programie rozrywkowym Idol. Zajęła w nim 8. miejsce. W tym samym roku współpracowała z Andrzejem Smolikiem i Krzysztofem Krawczykiem, nagrywając chórki do ośmiu piosenek na płytę Krawczyka …bo marzę i śnię. W 2003 roku została zaproszona do udziału w Projekcie SI 031, w ramach którego udzieliła się wokalnie w trzech piosenkach i wzięła udział w nagraniu teledysku “Trzynastka”.
Na początku 2004 roku wydała swoją pierwszą płytę, zatytułowaną Samotność po zmierzchu, która została wyprodukowana przez Bogdana Kondrackiego. Album dostał bardzo dobre recenzje, a jego premierę poprzedzał singel “Tego chciałam”, który stał się sporym przebojem. W tym samym roku piosenkarka wystąpiła na festiwalu w Opolu z utworem “Glory”. Kolejne single, “Charlie, Charlie” i “Inna”, umocniły pozycję piosenkarki na polskim rynku muzycznym, a dzięki wysokiej sprzedaży debiutancka płyta jesienią uzyskała status złotej[7]. za sprzedaż ponad 40 tys. egzemplarzy[8].
W 2005 roku wokalistka zdobyła nagrodę As EMPiKu[9] oraz trzy Fryderyki[10]. Dzięki wysokiej sprzedaży debiutanckiego albumu wystąpiła w ścisłej czołówce festiwalu TOPtrendy. Wykonała wówczas trzy piosenki: “Tego chciałam”, “Tylko słowa zostały” i “Charlie, Charlie”.
W 2006 roku udzieliła się wokalnie na albumie Unhappy Songs projektu Silver Rocket. Gościnnie pojawiła się też w dwóch teledyskach z tej płyty. W październiku, ponad dwa lata po debiucie, ukazał się drugi album Ani, zatytułowany Kilka historii na ten sam temat. Był on nawiązaniem do polskiej muzyki popularnej przełomu lat 60. i 70. XX wieku[6], co podkreślał także image wokalistki. Pierwszym singlem promującym album została piosenka “Trudno mi się przyznać”, która zdobyła dużą popularność. Sukcesem okazał się także kolejny singel, “Czekam…”, wydany na początku 2007 roku. Płyta dostała bardzo przychylne recenzje i osiągnęła jeszcze większy sukces niż poprzednia, uzyskując już 1,5 miesiąca po premierze miano platynowej[11] i rozchodząc się w ilości 50 tys. sztuk[8].
Potwierdzeniem sukcesu drugiej płyty był występ artystki na festiwalu TOPtrendy 2007. W tym samym roku zdobyła nagrodę w kategorii Album Roku podczas gali Eska Music Awards. Była także nominowana do nagrody MTV Europe Music Award jako najlepszy polski wykonawca. W październiku tego samego roku Ania rozpoczęła trasę koncertową, która zbiegła się z wydaniem dwupłytowej reedycji albumu Kilka historii na ten sam temat.
16 czerwca 2008 roku ukazała się trzecia płyta artystki, W spodniach czy w sukience?, nad którą pracowali między innymi Leszek Możdżer oraz Daniel Bloom. Krążek, podobnie jak poprzedni, nawiązywał do tematyki retro i lat 60., choć był bardziej zróżnicowany stylistycznie. Album okazał się sukcesem komercyjnym (po czterech dniach uzyskał status złotej płyty, ostatecznie pokrywając się platyną[11]), a także artystycznym, choć opinie krytyków na temat płyty były podzielone. Na pierwszy utwór promujący album wybrano “Nigdy więcej nie tańcz ze mną”. Nagranie to odniosło duży sukces na listach przebojów, a w sierpniu z tą piosenką artystka wzięła udział w konkursie na Polski Hit Lata podczas Sopot Hit Festiwal[12]. Drugim singlem został utwór “W spodniach czy w sukience”. Ania Dąbrowska wzięła udział w reżyserii obydwu teledysków. Ten album również przekroczył nakład 50 tysięcy sztuk[13].
W 2009 roku Ania otrzymała osiem nominacji do Fryderyków 2009, choć ostatecznie nie zdobyła żadnej statuetki[14]. W czerwcu wystąpiła na festiwalu TOPtrendy 2009, plasując się na 3. miejscu wśród artystów, którzy w poprzednim roku sprzedali najwięcej płyt. Po raz czwarty otrzymała też nominację do nagrody MTV w kategorii Najlepszy Polski Wykonawca. Tego samego roku Ania nawiązała współpracę z francuską grupą Nouvelle Vague, z którą nagrała cover “Johnny and Mary” Roberta Palmera. Utwór ten pojawił się na polskiej edycji albumu 3 Nouvelle Vague[15]. Jesienią ukazał się też singel “Nigdy nie mów nigdy”, promujący film o tym samym tytule, którego reżyserem jest Wojciech Pacyna.
W kwietniu 2010 odbyła się premiera czwartego albumu, zatytułowanego Ania Movie. Znalazły się się na nim covery piosenek z klasycznych filmów i seriali. Według zapowiedzi, była to ostatnia płyta Ani Dąbrowskiej utrzymana w stylu retro[16]. Album okazał się kolejnym dużym sukcesem wokalistki, utrzymując się przez 7 tygodni z rzędu na szczycie listy OLiS[17] i przekroczył nakład 50 tys. zestawów[18][13]. Pierwszy teledysk powstał do piosenki “Bang Bang (My Baby Shot Me Down)” z repertuaru Cher. Planowana na wiosnę trasa promocyjna została przesunięta na jesień i zimę 2010 z powodu katastrofy pod Smoleńskiem oraz stanu zdrowia piosenkarki[19].
W 2012 roku artyska wystąpiła na solowym albumie Dziecko szczęścia Krzysztofa “Kielicha” Kieliszkiewicza, basisty zespołu Lady Pank. Ania zaśpiewała w piosence “Niebieski parasol”[20]. W listopadzie 2012 ukazał się drugi album studyjny Ani Wyszkoni, Życie jest w porządku, na którym znalazł się skomponowany przez nią oraz Jakuba Galińskiego i Olka Świerkota utwór “Powietrze”.
Życie prywatne
Piosenkarka od 2002 roku związana jest z Pawłem Jóźwickim. 26 lipca 2010 roku urodził się syn pary, Stanisław[21].
Studiowała psychologię w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej w Warszawie.
źródło: Wikipedia (autorzy, na licencji CC-BY-SA 3.0)
Albumy studyjne
| Rok | Tytuł | Pozycja na liście | Certyfikat ZPAV |
|---|---|---|---|
| POL | |||
| 2004 | Samotność po zmierzchu
|
1[3] |
|
| 2006 | Kilka historii na ten sam temat
|
1[6] |
|
| 2008 | W spodniach czy w sukience?
|
1[9] |
|
| 2010 | Ania Movie
|
1[11] |
|
| 2012 | Bawię się świetnie
|
2[13] |
Single
| Rok | Tytuł | Listy przebojów | Album | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| LP3 [17] |
SLiP [18] |
RMF [19] |
CLP [20] |
RDN [21] |
LPMN [22] |
WiR [23] |
|||
| 2003 | “I See” [A] | — | 36 | — | — | — | — | — | Samotność po zmierzchu |
| 2004 | “Tego chciałam” | 11 | 1 | 1 | 13 | — | — | 3 | |
| “Glory” [B] | — | 1 | 21 | — | — | — | — | ||
| “Nie ma nic w co mógłbyś wierzyć” [B] | — | — | — | — | — | — | — | ||
| “Charlie, Charlie” | 1 | 1 | — | 5 | — | — | — | ||
| “Inna”[24] | 15 | 4 | 3 | 2 | — | — | — | ||
| 2006 | “Trudno mi się przyznać”[25] | 8 | 1 | 2 | 2 | 1 | — | — | Kilka historii na ten sam temat |
| 2007 | “Czekam…”[26] | 5 | 3 | 2 | 4 | 18 | — | 6 | |
| “Musisz wierzyć”[27] | 35 | 5 | 13 | 10 | 20 | — | 7 | ||
| 2008 | “Nigdy więcej nie tańcz ze mną”[28] | 5 | 3 | 2 | 6 | 2 | 5 | — | W spodniach czy w sukience? |
| “W spodniach czy w sukience”[29] | 1 | 2 | — | — | — | 8 | — | ||
| 2009 | “Smutek mam we krwi” | 18 | 4 | — | — | 5 | 33 | — | |
| “Johnny and Mary” (z Nouvelle Vague) [C] | — | — | — | — | — | 49 | — | Ania Movie | |
| “Nigdy nie mów nigdy” [C] | 8 | 3 | 3 | — | 5 | 22 | 4 | ||
| 2010 | “Suicide Is Painless”[30] | 15 | 18 | — | — | — | — | — | |
| “Bang Bang”[31] | 1 | — | — | — | — | — | — | ||
| “Silent Sigh”[32] | 37 | — | — | — | — | — | — | ||
| “Driving All Around” (oraz Bogdan Kondracki)[33] | — | — | — | — | — | — | — | ||
| Gościnnie | |||||||||
| 2003 | “Trzynastka” (Projekt SI 031) | — | 37 | — | — | — | — | — | Projekt SI 031 |
| 2006 | “Nothing Is Forever” (Silver Rocket) | — | — | — | — | — | — | — | Unhappy Songs |
| 2011 | “There is Nothing Wrong” (duet z Piotrem Niesłuchowskim) | — | — | — | — | — | — | — | |
- A^ Utwór “I See” ukazał się tylko na specjalnej edycji albumu Samotność po zmierzchu.
- B^ “Glory” i “Nie ma nic w co mógłbyś wierzyć” zostały wydane razem na jednym, podwójnym singlu.
- C^ “Johnny and Mary” oraz “Nigdy nie mów nigdy” ukazały się tylko na dwupłytowej edycji albumu Ania Movie.
Występy gościnne
| Rok | Wykonawca/Album | Źródło |
|---|---|---|
| 2004 | Monika Brodka – Album
|
|
| 2005 | Maryla Rodowicz – Kochać
|
|
| 2006 | Monika Brodka – Moje piosenki
|
|
Liroy – L Niño vol. 1
|
||
| 2009 | Chilli – Chilli
|
źródło: Wikipedia (autorzy, na licencji CC-BY-SA 3.0)
Lista nagród i nominacji
2004
Plebiscyt Kategoria Wynik
Eska Music Awards Artystka Roku Nominacja
MTV Europe Music Awards Best Polish Act Nominacja
2005
Plebiscyt Kategoria Wynik
As EMPiKu Wydarzenie Roku Wygrana
Fryderyki 2004 Wokalistka Roku Wygrana[2]
Fryderyki 2004 Nowa Twarz Fonografii Wygrana[2]
Fryderyki 2004 Album Roku Pop
(Samotność po zmierzchu) Wygrana[2]
Fryderyki 2004 Kompozytor Roku Nominacja[2]
Fryderyki 2004 Autor Roku Nominacja[2]
Fryderyki 2004 Piosenka Roku
(“Tego chciałam”) Nominacja[2]
Fryderyki 2004 Videoklip Roku
(“Tego chciałam”) Nominacja[2]
Byk Sukcesu Debiut Roku Wygrana
Eska Music Awards Płyta Roku
(Samotność po zmierzchu) Wygrana
2007
Plebiscyt Kategoria Wynik
Paszport Polityki Muzyka Popularna Nominacja[3]
Mikrofony Popcornu ? Wygrana
Fryderyki 2006 Wokalistka Roku Wygrana[4]
Fryderyki 2006 Album Roku Pop
(Kilka historii na ten sam temat) Wygrana[4]
Fryderyki 2006 Piosenka Roku
(“Trudno mi się przyznać”) Wygrana[4]
Fryderyki 2006 Videoklip Roku
(“Trudno mi się przyznać”) Wygrana[4]
Fryderyki 2006 Kompozytor Roku Nominacja[4]
Fryderyki 2006 Autor Roku Nominacja[4]
Fryderyki 2006 Produkcja Muzyczna Roku
(Kilka historii na ten sam temat) Nominacja[4]
Fryderyki 2006 Produkcja Muzyczna Roku
(“Trudno mi się przyznać”) Nominacja[4]
Eska Music Awards Album Roku – Polska
(Kilka historii na ten sam temat) Wygrana
Eska Music Awards Artystka Roku – Polska Nominacja
MTV Europe Music Awards 2007 Best Polish Act Nominacja[5]
2008
Plebiscyt Kategoria Wynik
Fryderyki 2008 Wokalistka Roku Nominacja[6]
Fryderyki 2008 Autor Roku Nominacja[6]
Sopot Hit Festiwal Polski Hit Lata
(“Nigdy więcej nie tańcz ze mną”) Nominacja
VIVA Comet Awards Artystka Roku Nominacja
VIVA Comet Awards Charts Award Nominacja
VIVA Comet Awards Image Roku Nominacja
MTV Europe Music Awards 2008 Best Polish Act Nominacja
2009
Plebiscyt Kategoria Wynik
Wysokie Obcasy Polka Roku Nominacja
Fryderyki 2009 Wokalistka Roku Nominacja[7]
Fryderyki 2009 Kompozytor Roku Nominacja[7]
Fryderyki 2009 Autor Roku Nominacja[7]
Fryderyki 2009 Album Roku Pop
(W spodniach czy w sukience?) Nominacja[7]
Fryderyki 2009 Piosenka Roku
(“Nigdy więcej nie tańcz ze mną”) Nominacja[7]
Fryderyki 2009 Videoklip Roku
(“Nigdy więcej nie tańcz ze mną”) Nominacja[7]
Fryderyki 2009 Produkcja Muzyczna Roku
(W spodniach czy w sukience?) Nominacja[7]
Fryderyki 2009 Najlepsza Oprawa Graficzna
(W spodniach czy w sukience?) Nominacja[7]
MTV Europe Music Awards 2009 Best Polish Act Nominacja
Infomuzyka.pl Najlepszy Polski Wykonawca Nominacja
Róże Gali Piękni w Sieci Nominacja[8]
2010
Plebiscyt Kategoria Wynik
OGAE Video Contest Najlepszy Teledysk
(“Bang Bang”) Nominacja[9]
EuroCharts Najlepszy Polski Wykonawca Nominacja
Onet.pl Polska Płyta Roku Nominacja[10]
2011
Plebiscyt Kategoria Wynik
Fryderyki 2011 Wokalistka Roku Nominacja[11][12]
Fryderyki 2011 Album Roku Pop
(Ania Movie) Nominacja[11][12]
Fryderyki 2011 Teledysk Roku
(“Bang Bang”) Wygrana[11][13]
Fryderyki 2011 Produkcja Muzyczna Roku
(Ania Movie) Nominacja[11][13]
Glamour Kobieta Roku – Piosenkarka Nominacja[14]
Glamour Metamorfoza Glamour – Nagroda Specjalna Pantene Pro-V Wygrana[15]
OGAE Video Contest 2011 Teledysk
(“Silent Sight”) Nominacja[16]
źródło: Wikipedia (autorzy, na licencji CC-BY-SA 3.0)